Γράφει ο Νίκος Νυφούδης για την Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης και Επιχειρηματικότητα ……

Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης και Επιχειρηματικότητα

Του Νίκου Νυφούδη*

Έφτασε ο Σεπτέμβρης. Σβήσανε τα φώτα του καλοκαιριού, τελείωσε το πάρτι της μεγάλης τουριστικής επιτυχίας του καλοκαιριού και θα φανούν σιγά σιγά τα αποτελέσματα. Έφτασαν άραγε στην πραγματική οικονομία τα αποτελέσματα της αύξησης του εγχώριου τουρισμού ή απλά το χρήμα πήγε για ακόμα μία φορά στους λίγους μεγάλους παίχτες; Θα δούμε… Το πετρέλαιο θα ξεκινήσει σε λίγο.

Μαζί του κάθε χρόνο φέρνει πέρα από την σταδιακή πτώση της θερμοκρασίας τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. ‘Ένα ιστορικό γεγονός για την πόλη, που φλερτάρει πια με την γραφικότητα. Όπως και οι πολιτικοί που την επισκέπτονται, άλλωστε. Και για να σας πω την αλήθεια, απορώ γιατί καίγονται τόσο πολύ να έρθουν. Τώρα πια που τα χλιδάτα πάρτι, εν απουσία Άκη Τσοχατζόπουλου, δεν έχουν μεγάλη αίγλη γιατί καίγονται να βάλουν τα μίζερα παλιομοδίτικα κουστούμια τους και να στριμωχτούν σε δευτεροκλασάτα, ολίγον τι θλιβερά, πάρτι εγκαινίων περιπτέρων. Κτίρια που μας ταξιδεύουν αισθητικά στο ‘70, εκδηλώσεις που μας υπενθυμίζουν τη «μπουζοκοποίηση» της νυχτερινής ζωής της πόλης και ένας κόσμος που πέρα από λόγους συνήθειας και «χαβαλέ» δεν μπορεί να απαντήσει με σιγουριά γιατί επισκέπτεται την Έκθεση.

Κάθε φορά που πειραματίζομαι να γράψω για τη Διεθνή Έκθεση πέφτω πραγματικά σε τοίχο. Σκέψεις και εικόνες μού περνούν από το μυαλό για το τί είδα, επισκέφτηκα και βίωσα σε ανάλογες εκθέσεις του εξωτερικού. Και μου καρφώνεται στο μυαλό, το ερώτημα, αν μπορούμε άραγε καλύτερα ή ας την κλείσουμε, επιτέλους, δίνοντας το χώρο σε δημόσια χρήση που θα ενώνει το Σέιχ Σου, τα Πανεπιστήμια, το νέο Δημαρχείο με το υγρό στοιχείο της πόλης, τον πραγματικό θησαυρό της, το Θερμαϊκό.

Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης, όμως, νομίζω πως αξίζει μία ακόμα ευκαιρία. Μια ευκαιρία που με αποφασιστικότητα, ταχύτητα και δημιουργική σκέψη, θα έκανε 2-3 υπουργεία να συνεργαστούν για να φτιαχτεί από την αρχή και σωστά. Καταρχήν να περιοριστεί το μέγεθός της.

Τα 3/5 της συνολικής έκτασης είναι αρκετά. Στο υπόλοιπο κομμάτι, το βορειοδυτικό ίσως, να δημιουργηθεί το πάρκο για το οποίο μιλάει ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης συμπεριλαμβάνοντας στο σχεδιασμό τρία νέα κτίρια χωρίς αισθητικές υπερβολές και ενσωματωμένα στο χώρο. Στο ένα από τα κτίρια να συμπεριληφθούν τα Αστυνομικά Τμήματα Αγίου Δημητρίου και Λευκού Πύργου γλιτώνοντας έτσι από το δημόσιο μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ από ενοίκια. Στο δεύτερο να συμπεριληφθούν οι δημόσιες υπηρεσίες του Κέντρου, όπως οι εφορίες Βασ. Ηρακλείου, για τα οποία πληρώνουμε ενοίκιο, ενώ στο τρίτο κτίριο να δημιουργηθεί επιτέλους ένα σοβαρό Youth Hostel.

Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε πόσο τριτοκοσμικό και αφιλόξενο για την πόλη είναι να μην έχει έναν χώρο φιλοξενίας των νέων που την επισκέπτεται από ολόκληρο τον κόσμο.

Περιορίζοντας, λοιπόν την Έκθεση σε ένα μικρότερο, περισσότερο παραγωγικό χώρο και συγχρόνως διατηρώντας τα κτίρια που θα κριθεί πως έχουν αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον  θα πρέπει να περάσουμε στο σημαντικότερο: να την επαναπροσδιορίσουμε. Τι είναι η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης; Τι θέλουμε να προκύψει από αυτό που συμβαίνει, τι επιθυμούμε να επιστραφεί στην κοινωνία και πως μπορεί αυτό να συμβεί.

Σήμερα είναι η καλύτερη στιγμή για να συμβεί αυτό. Τώρα, που με αφορμή την κρίση, δημιουργικοί νέοι Έλληνες ή φιλέλληνες δημιουργούν έναν καινούριο κόσμο ηγούμενοι

επιχειρηματικών κολοσσών, η επιλογή είναι μία: να τους εμπλέξεις.

Να συμμετάσχουν και να συνδιαμορφώσουν, με σύντομα χρονοδιαγράμματα, αυτό που θα προκύψει. Ένα φωτεινό κάλεσμα σε όλους αυτούς που αγαπούν την χώρα και την πόλη όπου και αν βρίσκονται.

Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης, αν θέλουμε να πετύχει και να κάνει τη διαφορά, πρέπει να γίνει ένα δημιουργικό εργαστήρι επιχειρηματικότητας, μια πλατφόρμα νέων ιδεών που ολόκληρο το χρόνο θα δημιουργεί, θα εκπαιδεύει, θα μορφώνει και στο τέλος θα δίνει βήμα σε όλο αυτό που θα προκύπτει από τούτη τη ζύμωση.

Γνωρίζω πως είναι δύσκολο στη χώρα που αν ως φοιτητής δηλώσεις, στο Πανεπιστήμιο, ότι θέλεις να γίνεις επιχειρηματίας, θα σε κοιτάξουν επικριτικά πως ήδη πίνεις το αίμα του εργάτη. Αλλά είναι ο μόνος δρόμος.

Και να σας πω ένα μυστικό;

Χωρίς την επιχειρηματικότητα και τη δημιουργία, το σύστημα θα καταρρεύσει και θα τρώμε αλλήλους.

Σσσσσ μην μας ακούσουν!

* Ο κ. Νυφούδης είναι επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης και δημοτικός σύμβουλος του δήμου Πυλαίας- Χορτιάτη και δημιουργός του «The Life Goddess»

ΕΛΛΑΔΑ – Αγάπη μου συρρίκνωσα τη… Σαντορίνη!

Του Νίκου Νυφούδη
Είμαστε αστεία χώρα τελικά. Ή και αρχικά μπορεί να ήμασταν και να μην το πήραμε χαμπάρι. Τι έφταιξε όμως που η πατρίδα τόσων πετυχημένων μεταναστών έφτασε σ’ αυτό το σημείο, είναι ένα ερώτημα που θα απασχολήσει σίγουρα τον ιστορικό του μέλλοντος.
Ας έρθουμε όμως στο σήμερα.
Είμαι σίγουρος πως τον χειμώνα που μας έρχεται θα μας απασχολήσει πολύ η υπόθεση της συσκότισης της Σαντορίνης. Γιατί αν δεν μας απασχολήσει σημαίνει πως κάτι βρωμάει. Πώς καταφέραμε και κάναμε διεθνώς ρεζίλι το καμάρι της ελληνικής τουριστικής βιομηχανίας είναι απορίας άξιο!
Είναι άραγε άτοπο να μιλάει κανείς για την διοικητική αυτονομία της Σαντορίνης, της Μυκόνου, και της Κρήτης -που είναι πάντα επίκαιρο ζήτημα- και πόσων άλλων περιοχών της ελληνική γης; Διότι, αλήθεια, ας αναρωτηθούμε χωρίς συναισθηματισμούς: τι πραγματικά κερδίζει η Σαντορίνη, όταν διοικείται από το υδροκεφαλικό αθηνοκεντρικό κράτος. Σ’ αυτό όπου τα παιδιά των μπαμπάδων έχουν γίνει Υπουργοί και Υφυπουργοί και αδυνατούν να δώσουν λύση στα προβλήματά των περιοχών τους.
Μήπως δεν μπορούν να βρουν και αυτοί κάποιους αντίστοιχους να τους διοικήσουν; Γόνοι υπάρχουν πολλοί. Ή ακόμα περισσότερο, όταν η Σαντορίνη ως ένας από τους δέκα πιο περιζήτητους τουριστικούς προορισμούς παγκοσμίως, με ότι συνεπάγεται στη συνεισφορά της μέσω έμμεσων και άμεσων φόρων.
Από την άλλη πλευρά αν εξετάσουμε το γεγονός ως μεμονωμένο περιστατικό, πόσο γελοίο είναι να στέλνεις δύο κυβερνητικά σου στελέχη να επιβλέψουν τη… συσκότιση; Αν μου βρείτε εσείς τη χρησιμότητα της παρουσίας τους, πέρα από το γεγονός ότι μας θεωρούν ιθαγενείς και ευελπιστούν πως θα δώσουμε συγχαρητήρια στον πρωθυπουργό για την ετοιμότητά του, και θα πούμε «μπράβο», δεν βρίσκω.
Για να μη μιλήσουμε για την ευθύνη της Υπουργού Τουρισμού που ως βασική… οικοδέσποινα της χώρας πρέπει να βεβαιωθεί πως οι φιλοξενούμενοί της θα περάσουν καλά. Και είμαι σίγουρος πως στη Σαντορίνη δεν πέρασαν.

Σαφώς βέβαια, ευθύνες υπάρχουν και στη δημοτική αρχή Θήρας, αν δεν επισήμανε εγκαίρως τον κίνδυνο. Ευθύνες έχει και η Περιφέρεια Κυκλάδων που δεν πίεσε προφανώς -αρκετά- για να έχει δοθεί λύση πολύ πριν το καλοκαίρι. Σε μια χώρα που διατείνεται πως είναι τουριστική υπερδύναμη, δεν νοείται στη ναυαρχίδα της βιομηχανίας να οργώνεις με άροτρο. Και αυτό συνέβαινε στη Σαντορίνη όπως και στην υπόλοιπη νησιωτική και ηπειρωτική Ελλάδα. Σε μια χώρα όπου εκατοντάδες εκατομμύρια δαπανήθηκαν για Ολυμπιακούς Αγώνες και για υπερκοστολογημένα δημόσια έργα -από δρόμους μέχρι δημόσια κτίρια-, οι πραγματικές υποδομές αφέθηκαν στο έλεός τους. Χρόνια τώρα.
Τα πράγματα είναι σοβαρά. Δεν υπάρχει σχεδιασμός κανένας. Ακόμα και σήμερα, προφανώς. Για να μπορεί να ευαγγελίζεται μία κυβέρνηση και να αυτοχαρακτηρίζεται ως μεταρρυθμιστική, οι μεταρρυθμίσεις δεν θα πρέπει να αφορούν μόνο ξεπούλημα, απολύσεις, ιδιωτικοποιήσεις και φτωχοποίηση του πληθυσμού. Για όσους θέλουν να αποτελέσουν μία ελληνική περίπτωση της κυβέρνησης Θάτσερ στη Μεγάλη Βρετανία, που πήρε πολλά χρόνια για τους Βρετανούς να αντιληφθούν τη χρησιμότητά της, θα πρέπει να κάνουν δουλειά. Και ακόμα δεν κάνουν. Εκτός φυσικά από τα πολύ χαριτωμένα tweet του Υπουργού Υγείας, ο οποίος μεταξύ αιφνιδιαστικών ελέγχων, υπογραφών και σχεδιασμού βρίσκει το χρόνο να γράψει κάτι έξυπνο και να μας φτιάξει τη μέρα. Επιτέλους, πιάστε δουλειά!

Αλλά πάλι, ποιος βεβαιώνει πως όλα αυτά δεν γίνονται με σκοπό την απαξίωση της κρατικής περιουσίας, των υποδομών και των υπηρεσιών ώστε αργά ή γρήγορα όλοι μας να πούμε «ας πάνε όλα στους ιδιώτες για να έχουμε μια σωστή υπηρεσία», όπως ακριβώς συμβαίνει στην καθαριότητα των δήμων. Τα ξενοδοχεία Ξενία, τα κάμπινγκ του ΕΟΤ, το αεροδρόμιο Ελληνικό -σε ποια άλλη χώρα κλείσανε αεροδρόμιο επειδή άνοιξε άλλο, πείτε μου-, τα λιμάνια, τον Αστέρα Βουλιαγμένης, τις παραλίες μας, τον ηλεκτρισμό, το νερό και η καθαριότητα είναι μερικά μόνο από αυτά που συμπληρώνουν τη λίστα στις διαπραγματεύσεις για ξεπούλημα. Για να πάρουμε τη δόση. Ωσάν άλλοι εξαρτημένοι.
Και ο νοών νοείτω…
Του Νίκου Νυφούδη

Χαμένοι στη… μετάφραση του Νίκου Νυφούδη

Χαμένοι στη… μετάφραση
του Νίκου Νυφούδη
   Όταν το 2003 συμμετείχα στην κριτική επιτροπή του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθηνών δεν φανταζόμουν πως λίγα χρόνια αργότερα στην ίδια θέση που βρέθηκε η Σκάρλετ Γιόχανσον
και ο Μπιλ Μάρεϊ, θα βρισκόταν η Ελληνική Κυβέρνηση. Βέβαια θα μου πείτε, πως τότε δεν φανταζόμουν σε καμμία περίπτωση την πιθανότητα συγκυβέρνησης της Λαϊκής Δεξιάς με το φιλολαϊκό ΠΑΣΟΚ, αλλά αυτό είναι άλλο κεφάλαιο.
Στις σημερινές συνθήκες νομίζω πως η ρώσικη ρουλέτα που αποφάσισε να παίξει ο πρωθυπουργός, αντί να οδηγήσει σε αυτοχειρία τον ίδιο και την κυβέρνησή του, φλερτάρει με το να έχει τις ίδιες διεθνείς συνέπειες με το δημοψήφισμα του Γιώργου Παπανδρέου. Νευρικό κλονισμό. Η ομοιότητα εναπόκειται και σε ένα άλλο σημείο, αυτό του κακού timing.Είναι γνωστό της πάσης, άλλωστε, πως ο χρόνος στην πολιτική είναι εξίσου σημαντικός με το αποτέλεσμα.
Η δυνατότητα που μου δίνει το The Life Goddess να παρακολουθώ την Βρετανική πολιτική σκηνή είναι ένα μεγάλο μάθημα περί κυβερνήσεων συνεργασίας. Εκεί, οι Συντηριτικοί κρατούν τουλάχιστον τα προσχήματα και δείχνει να σέβονται τους Φιλελεύθερους Δημοκρατικούς. Μπορεί να φθείροναι και εκεί τα κόμματα της κυβέρνησης αλλά οι Εργατικοί του Μίλιμπαν – με διαφορά πιο σοβαροί από το ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα – περιμένουν υπομονετικά να έρθει η ώρα τους να κυβερνήσουν και δεν τάζουν λαγούς με πετραχήλια.
Το ερώτημα που πλανάται στο μυαλό μου τις τελεταίες ώρες είναι αν θα μπορούσε να κάνει αλλιώς ο κ. Κουβέλης όταν πραγματικά φαίνεται πια πως τον πρωθυπουργό  δεν τον λες και ομαδικό παίχτη. Μόνο ο κ. Βενιζέλος φαίνεται να είναι σταθερός αν και δεν θυμάμαι κάτι τέτοιο να είχε γίνει όταν το κόμμα του βρισκόταν στην εξουσία. Το ζητούμενο που προκύπτει είναι αν ο λαός μπορεί να εμπιστευτεί πια τα κόμματα της Ελληνικής Βουλής και αν με αυτή τη συμπεριφορά μπορούν να ανακόψουν την ανοδική πορεία της Χρυσής Αυγής, που όπως φαίνεται εισπράττει όλο την ελληνική πολιτική ανευθυνότητα που μέχρι πρόσφατα ψήφιζε τα δύο μεγάλα κόμματα. Τελείωσαν τα ρουσφέτια, μάς τελείωσε και η στήριξη στη λογική. Ετσι είσαι εσύ; Θα σου δείξω εγώ!
 Αν θα αντέξει η κυβέρνηση, αν η ΔΗΜΑΡ θα βρει το δρόμο της ή αν το ΠΑΣΟΚ μπει στην επόμενη Βουλή είναι ερωτήσεις που θα απαντήσει η ιστορία. Το σίγουρο είναι πως μπαίνουμε και πάλι σε μια περίοδο κρίσης. Κρίσης ικανοτήτων για το πολιτικό προσωπικό μας, που εμφανίζεται κατώτερο των περιστάσεων. Σε καμία περίπτωση, όμως, αυτό δεν θα πρέπει να μας αποπροσανατολίσει αναφορικά με τη Χρυσή Αυγή και την πορεία της χώρα που όλοι μας χαράζουμε καθημερινά με τις προσωπικές μας θυσίες. Αυτοσυγκράτηση και σύνεση την ύστατη ώρα…

ΝΙΚΟΣ ΝΥΦΟΥΔΗΣ Επικεφαλής Δημοτικής Παράταξης «Νέο Πρόσωπο για το Δήμο Πυλαίας Χορτιάτη» Ο πολίτης πρέπει να αντιδράσει !!!

«Ο πολίτης πρέπει να αντιδράσει» 

«Ο πολίτης πρέπει να βγει από το βόλεμα του και να αντιδράσει, είτε αυτό σημαίνει χαράτσι, είτε έλλειψη σχολικής στέγης, είτε απουσία γιατρού
από το ΚΑΠΗ» τόνισε μεταξύ άλλων ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης του δήμου Πυλαίας-Χορτιάτη και δημοτικός σύμβουλος Νίκος Νυφούδης κατά τη διάρκεια συνάντησης που είχε με πολίτες της περιοχής του Φιλύρου το απόγευμα της περασμένης Τετάρτης.

Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε κατόπιν πρωτοβουλίας των δημοτών και μετά από πολλές εισηγήσεις που δέχτηκε για το γεγονός ότι η περιοχή έχει αφεθεί στην τύχη της από τη διοίκηση του δήμου.

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης με τους δημότες ο κ. Νυφούδης, που επανέλαβε την πρόθεσή του να διεκδικήσει εκ νέου στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές τη διοίκηση του δήμου, συζήτησε για τα προβλήματα που δημιουργεί η έλλειψη γιατρού από το ΚΑΠΗ, όπως επίσης και ζητήματα που αφορούν τα σχολεία τα Κοιμητήρια της περιοχής. «Το Φίλυρο είναι ένας ευλογημένος τόπος που θα αποτελούσε παράδειγμα ανάπτυξης σε οποιαδήποτε άλλη χώρα» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Νυφούδης.